ابوالمشاغل

ابن مشغله بزرگ شد و شد ابوالمشاغل! و این تبدیل پسر به پدر نه فقط در متن و نوع روایت داستان که در جای جای حوادث و رویدادهای زندگی مشهود بود. ابوالمشاغل روایت داستان های پنهان و گم شده و فراموش شده در تاریخه. داستان های درس آموزی که سانسور شده و اگر امثال نادر ابراهیمی روایت نکنند ما هیچوقت نخواهیم فهمید.

ابن مشغله دنبال آرمان بود، وهدف، وتجربه، وتغییر

ابوالمشاغل انبوه تجربه بود، و آرام، و سردوگرم روزگار چشیده

....

بنظرم همه ما ابن مشغله داریم و ابوالمشاغل! ابن مشغله مان بدنبال تجربه های جدید است و کارهای نشدنی و شجاعت و نهراسیدن و ابوالمشاغل مان محتاط تر و آرام تر و البته پخته تر! و تمام داستان های زندگیمان گامی است برای طی این مسیر تا آنجا که ببینیم موهایمان سفید شده.

قبلا گفتم ابن مشغله در پس داستانش درس زندگی و اخلاق و وطن پرستی است

اکنون میگویم درس ابوالمشاغل برای من یک چیز بود : مقاومت

و چه درس های آموختنی ای برای مقاومت

...

پ.ن : معتقدم داستان زندگی همه ما آدم ها پر از تجربه است، آموزنده برای خودمان و دیگران. بله، همه ما آدمها. ولی فقط آنهایی داستان زیبایی دارند که خودشان از آن بیاموزند و عبرت بگیرند.

پ.ن ۲ : تصاویر مربوط به برخی از قسمت های کتاب در کانال تلگرامم به نشانی telegram.me/mimrew و صفحه اینستاگرامم Instagram.com/mimrew_  بارگزاری شده. میتونید

ابن مشغله

ابن مشغله داستان زندگی همه ماست، همه مایی که تا فهمیدیم (و یا شاید هنوز نفهمیده) بهمان گفتند آقای دکتر، آقای مهندس! اصلا این دکتر ها و مهندس ها و استاد ها و این عناوین به چه کار انسان می آید؟ یا کدامین نیاز حقیقی انسان را ارضا میکند؟ 

خیلی هامان، اصلا نمیدانیم برای چه، به کجا و چرا داریم میرویم. ولی میرویم! که مبادا جا بمانیم، ازچه؟ نمیدانیم! ولی میرویم... میرویم که به جایی برسیم، به کجا؟ نمیدانیم!ولی میرویم تا برسیم! میرویم...

عزیزی میگفت اگر کسی احیانا برایت شاخ و شانه کشید و گفت و گفت و گفت از خودش، از عناوینش، از اقداماتش اصلا واکنش نشان نده نه تاسف بخور که چرا او این همه است و من هیچ نیستم! نه نیشخند بزن به خزعبلات و مهبل هایش! و نه خشمگین شو از تعاریف بی پِی و بی اساسش! بل فقط بگو "که چه؟!" و این را تا چند پاسخ دنبال کن و آنگاه در خواهی یافت که عده کثیری از آن دکتر ها و مهندس‌ها و استادها و فلان ها و فلان ها حتی خودشان هم نمی‌دانند "که چه؟!"

ابن مشغله را باید خواند، بارهاو در دو مقطع زندگی بیشتر! یکی در هنگام نوجوانی و در آن موسمی که همه از دوست و فامیل و دشمن و خانواده و استاد و معلم و حتی تلویزیون و از یسار و از یمین و بالا و پایین بر سرت میکوبند که بخوان! بخوان تا کنکور بدی و تا در کنکور موفق شوی و تا پول در بیاوری! "که چه؟!" دقیقا در همان موسم باید خواند و دانست که گیریم کنکور هم دادیم و خواندیم و شدیم آن که می‌باید! [ادامه این قسمت را خودتان تکمیل کنید]

مقطع دیگری که باید ابن مشغله خواند، دقیقا پس از این دوران و آن هنگامی است که کنکور و درس و دانشگاه را پشت سر گذاشتی و شدی آن که باید! حال نشسته ای و مرور میکنی تا به اینجایت را! شاید هم روی گذشته خط بطلان کشیده و فقط مستقبل را می نگری که چه باید کرد! بار دیگر بخوان و ببین کجایی؟ اصلا خودت هستی؟ اصلا هستی؟ [باز هم ادامه اش با خودتان]

.

.

و اما ابن مشغله علاوه بر متن داستان و "مشاغل" و "هدف زندگی" و" روش زندگی" در پس نوشته های خود کلاس اخلاق است و کلاس ادب و کلاس آداب اجتماعی و درس زندگی و وطن پرستی! و این را همِگان نمیفهمند و نباید هم بفهمند اگر ریشه های اخلاق را در خود خشکانده باشند! باید دوباره خواند و باید های اخلاقی [ونباید ها را] آموخت و عمل کرد.

.

بی شک ابن مشغله ها ارزشمندند چون مارا به خودمان یادآوری میکنند...

این که حقیقتا ما کِ و کجاییم... به کجا میرویم 

آیا اصلا زندگی میکنیم؟ هدف داریم؟

که چه؟!

.

#میم_ر

۳۱فروردین۹۹

(در صفحه اینستاگرامم و در هایلایت ابن مشغله بخش هایی از کتاب آورده شده)

لینک : صفحه اینستاگرام